Lachit Borphukan Essay In Assamese- লাচিত বৰফুকনৰ ৰচনা

লাচিত বৰফুকনৰ জন্ম

লাচিত বৰফুকন আছিল অসমৰ এজন মহান দেশপ্ৰেমিক আৰু বীৰ সন্তান। ১৯৬২ চনৰ ২৪ নৱেম্বৰত আহোম ৰজাৰ প্ৰথম ৰাজধানী চৰাইদেউত এই বীৰ পুত্ৰৰ জন্ম হৈছিল। পিতৃৰ নাম মোমাই তামুলী বৰবৰুৱা আৰু মাতৃৰ নাম নাগেশ্বৰী আইদেউ। মাক-দেউতাকৰ চতুৰ্থ আৰু সৰু সন্তান আছিল লাচিত। লাচিত বৰফুকনৰ সম্পূৰ্ণ নাম – চাও লাচিত ফুকনলুং আছিল আহোম সাম্ৰাজ্যৰ এজন সাহসী আৰু শক্তিশালী সেনাপতি।

প্ৰাথমিক শিক্ষা

সততা, কৰ্তব্যৰ প্ৰতি নিষ্ঠা, অনুশাসন আৰু উদাৰতাৰ দৰে গুণৰ অধিকাৰী লাচিত বৰফুকনে ঘৰতে প্ৰাথমিক শিক্ষা আৰম্ভ কৰিছিল। ৰাজকীয় পৰিয়ালত জন্মগ্ৰহণ কৰা লাচিত বৰফুকনে সামৰিক আৰু অসামৰিক দুয়োটা শিক্ষা গ্ৰহণ কৰিছিল। উল্লেখযোগ্য যে লাচিত বৰফুকনক হিন্দু নৈতিকতা আৰু অৰ্থনীতি শিকোৱাৰ বাবে এজন হোম টিউটৰ নিয়োগ কৰি দেউতাকে শিক্ষিত কৰিছিল। লগতে তেওঁৰ পিতৃ মোমাই তামুলী বৰবৰুৱাই আহোম ৰাজ্যৰ বৰবৰুৱা পদত অধিষ্ঠিত আছিল।

কৰ্ম জীৱন

নিজৰ সাহস আৰু কঠোৰ পৰিশ্ৰমৰ দ্বাৰা লাচিত বৰফুকন আহোম ৰাজ্যৰ মুখ্য সেনাপতি হৈছিল। মন কৰিবলগীয়া যে লাচিত বৰফুকন যেতিয়া প্ৰথম আহোম ৰাজ্যৰ সেনাপতি হৈছিল, তেতিয়াৰ ৰজাৰ মন্ত্ৰীলৈ তেওঁক ‘হাটিচাৰা তামুলী’ হিচাপে নিযুক্তি দিয়া হৈছিল। ব্যক্তিগত সহায়কৰ এই পদত প্ৰথমবাৰৰ বাবে আহোম ৰাজ্যৰ ৰাজনীতিত প্ৰৱেশ কৰে লাচিত বৰফুকনে।

পৰৱৰ্তী সময়ত লাচিত বৰফুকনক ঘোৰাবৰুৱা পদত নিযুক্তি দিয়া হয়। অশ্বাৰোহী হিচাপে কাম কৰি থাকোঁতে লাচিত বৰফুকনে ঘোঁৰাৰ সঠিক যত্ন লোৱাই নহয়, বহু মহান দৌৰ নিয়ন্ত্ৰণ কৰি নিজৰ প্ৰতিভা আৰু সাহস দেখুৱাইছিল।

পিছলৈ আহোম ৰজাই ঘোৰা বৰুৱাৰ কৰ্তব্য পালনৰ বাবে দুলীয়া বৰুৱা পদত লাচিত বৰফুকনক নিযুক্তি দিয়ে। পৰৱৰ্তী সময়ত লাচিত বৰফুকনক শিমলুগুৰিয়া লোৰ মুখ্য বিষয়া হিচাপে নিযুক্তি দিয়া হয়। শিমলুগুৰীয়া ফুকন হিচাপে কাৰ্যনিৰ্বাহ কৰা লাচিত বৰফুকনক পৰৱৰ্তী সময়ত দোলকসাৰীয়া বৰুৱা হিচাপে নিযুক্তি দিয়া হয়।

স্বৰ্গদেউ চক্ৰধ্বজ সিঙে তেওঁৰ দক্ষতা লক্ষ্য কৰি আনন্দিত হৈ পৰিল। দোলকসাৰিয়া বৰুৱা। ভাই চক্ৰধ্বজ সিঙে লাচিত বৰফুকনক তেওঁৰ মৰ্যাদা অনুযায়ী আহোম ৰাজ্যৰ সেনাপতি আৰু বৰফুকন পদত আনুষ্ঠানিকভাৱে নিযুক্তি দিয়ে। ‘হাটিচাৰা তামুলী’ হিচাপে নিযুক্তি পোৱাৰ পৰা আহোম ৰাজ্যৰ ‘মুখ্য সেনাপতি আৰু বৰফুকন’ হিচাপে নিযুক্তি পোৱালৈকে এই দীঘলীয়া সময়ছোৱাই লাচিত বৰফুকনৰ একাগ্ৰতা, উৎসাহ, নিষ্ঠা আৰু সাহসক প্ৰতিফলিত কৰে।

মোগলৰ সৈতে লাচিত বৰফুকনৰ যুদ্ধ

উল্লেখযোগ্য যে ১৬৬২ খ্ৰীষ্টাব্দত স্বৰ্গদেউ জয়ধ্বজা সিংহৰ দিনত মিৰ জুমলাৰ নেতৃত্বত মোগল সম্ৰাট ঔৰংজেবৰ সৈন্যই অসম আক্ৰমণ কৰি আহোম ৰাজ্যক উপ-ৰাজ্য হিচাপে অন্তৰ্ভুক্ত কৰে। জয়ধ্বজা সিঙে অসমক স্বাধীনতা ঘূৰাই অনাৰ বাবে বহু চেষ্টা কৰিছিল যদিও বিফল হৈছিল। স্বৰ্গদেউ জয়ধ্বজ সিংহৰ মৃত্যুৰ পিছত স্বৰ্গদেউ চক্ৰধ্বজ সিংহই অতীতৰ গৌৰৱ পুনৰ ঘূৰাই আনিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল। আৰু ইয়াৰ বাবেই তেওঁ সেনাৰ কমাণ্ড লাচিত বৰফুকনৰ ওপৰত ন্যস্ত কৰিলে।

লাচিত বৰফুকনে মুখ্য সেনাধ্যক্ষৰ দায়িত্ব গ্ৰহণ কৰি দেশৰ সেনাবাহিনীক ৰাষ্ট্ৰীয়কৰণৰ ওপৰত জোৰ দিয়ে। ১৬৬৭ চনত লাচিত বৰফুকনৰ নেতৃত্বত গুৱাহাটী ৰক্ষাৰ চেষ্টা চলাই মোগলৰ ওপৰত আক্ৰমণ চলায়। মন কৰিবলগীয়া যে আহোম সেনাই ব্ৰহ্মপুত্ৰৰ উত্তৰ আৰু দক্ষিণ দুয়োপাৰে বিজয় পতাকা উত্তোলন কৰিছিল আৰু ২ নৱেম্বৰৰ মাজনিশালৈকে ইটাথুলি আৰু গুৱাহাটীৰ দুৰ্গ দখল কৰিছিল। মন কৰিবলগীয়া যে এই আক্ৰমণত বৃহৎ সংখ্যক মোগল সৈন্যই প্ৰাণ হেৰুৱাইছিল যদিও লাচিত বৰফুকনে ১৬৬২ খ্ৰীষ্টাব্দত মিৰ জুমলাৰ হাতত বন্দী হোৱা বহু অসমীয়া সৈনিকক উদ্ধাৰ কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিল।

কিন্তু ১৬৬৯ চনৰ ফেব্ৰুৱাৰী মাহত ৰামসিংহৰ নেতৃত্বত মোগল সৈন্যই অসম আক্ৰমণ কৰিবলৈ আহিছিল। মন কৰিবলগীয়া যে সেই সময়ত আহোম সৈন্যই মোগলৰ বিৰুদ্ধে যুঁজিবলৈ সম্পূৰ্ণ সাজু নাছিল যদিও লাচিত বৰফুকনে বিপদৰ সন্মুখীন হ’বলৈ বুদ্ধিমানৰূপে সাজু আছিল। ১৯৬৯ খ্ৰীষ্টাব্দ আহোম আৰু মোগলৰ মাজত আলাবৈৰ যুদ্ধ একেদিনাই এই যুদ্ধত প্ৰাণ হেৰুৱাই ১০,০০০ আহোম সৈন্য। লাচিত বৰফুকন ক্ষন্তেক সময়ৰ বাবে বিচলিত হৈ পৰিল যদিও ভাগৰুৱা নাছিল।

গুৰুত্বপূৰ্ণ কথাটো হ’ল, মোগল সম্ৰাট ঔৰংজেবে জেনেৰেল ৰাম সিঙৰ অধীনত অসম আক্ৰমণ কৰিবলৈ ১৮,০০০ অশ্বাৰোহী, ৩০,০০০ পদাতিক আৰু ১৫,০০০ অশ্বাৰোহী বাহিনী পঠিয়াইছিল। আহোম সেনাপতি লাচিত বৰফুকনে ৰামসিংহক প্ৰতিহত কৰিবলৈ শৰাইঘাটৰ চাৰিওফালে এটা গড় নিৰ্মাণ কৰিছিল। লাচিত বৰফুকনে বিশাল মোগল সেনাবাহিনীক নিৰুৎসাহিত কৰি অসমীয়া জোৱানক শত্ৰুৰ সৈতে সাহসেৰে যুঁজিবলৈ আহ্বান জনাই সকলোকে নিজৰ কৰ্তব্যক অৱহেলা নকৰিবলৈ সকীয়াই দিয়ে। মোগল বাহিনীৰ সৈতে যুদ্ধৰ সময়ত লাচিত বৰফুকনে শত্ৰুৰ বিৰুদ্ধে প্ৰতিহত কৰিবলৈ উত্তৰ গুৱাহাটীৰ আমিনগাঁৱৰ সমীপত ককাকক এটা দুৰ্গ নিৰ্মাণৰ দায়িত্ব দি তাৰ ৰক্ষণাবেক্ষণ ককাকৰ ওপৰত ন্যস্ত কৰে। কিন্তু গড় নিৰ্মাণত পলম হোৱাত গড় নিৰ্মাণস্থলীত তেওঁ ককাকৰ মূৰ কাটি “দেশখত মোমাই ডাঙৰ নহয়” বুলি ক’লে। অৰ্থাৎ মামা মাতৃভূমিতকৈ ডাঙৰ নহয়। সকলোৱে তেওঁৰ উগ্ৰতাক লৈ ভয় খাইছিল আৰু ৰাতি দুৰ্গটো সম্পূৰ্ণ কৰিবলৈ দুগুণ শক্তিৰে কাম কৰিছিল আৰু প্ৰতিৰোধ কৰিছিল।

মন কৰিবলগীয়া যে যুদ্ধত মোগল সেনাৰ বিজয়ৰ পিছত ৰামসিংহ পুনৰ ঔৰংজেৱৰ নেতৃত্বত আহোম সেনাৰ ওপৰত চূড়ান্ত আক্ৰমণ চলাবলৈ সাজু হৈছিল। দুৰ্ভাগ্যজনকভাৱে সেই সময়ত আহোম সেনাপতি লাচিত বৰফুকনৰ স্বাস্থ্য সুস্থিৰ নাছিল। লাচিত বৰফুকন অসুস্থ হৈ আছিল। লাচিতে নিজৰ দখলত সাহসেৰে মোগলৰ মুখামুখি হৈছিল। ১৬৭১ চনৰ মাৰ্চ মাহত শৰাইঘাটত মোগল আৰু আহোম বাহিনীৰ মাজত যুদ্ধ সংঘটিত হয়। মন কৰিবলগীয়া যে ঐতিহাসিকভাৱে বিখ্যাত শৰাইঘাটৰ এই যুদ্ধত আগ্ৰাসী মোগল বাহিনী সম্পূৰ্ণৰূপে পৰাজিত হৈছিল।

লাচিত বৰফুকনৰ নেতৃত্বত শৰাইঘাটৰ যুদ্ধখন অসমৰ ইতিহাসৰ এক লক্ষণীয় পৰিঘটনা আছিল। শক্তিশালী মোগল শক্তিক পৰাস্ত কৰা লাচিত বৰফুকনৰ নেতৃত্বই অসমৰ জনসাধাৰণৰ সাহস আৰু সন্মান বৃদ্ধিত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছিল। লাচিত বৰফুকনে অসুস্থ শৰীৰ সত্ত্বেও মোগল শক্তিৰ সৈতে সন্মুখৰ যুদ্ধত লিপ্ত হোৱাটো প্ৰশংসনীয়, বুদ্ধিমত্তাৰ নিদৰ্শন দেখুৱাই। মন কৰিবলগীয়া যে লাচিত বৰফুকনে প্ৰথমবাৰৰ বাবে বৃহৎ কৌশলগত ইন্ধন যোগান ধৰি গেৰিলা যুদ্ধ পদ্ধতিৰ প্ৰৱৰ্তন কৰিছিল।

মৃত্যু

শৰাইঘাটৰ যুদ্ধত জয়ী হোৱা লাচিত বৰফুকনৰ মৃত্যু হয় শৰাইঘাটৰ যুদ্ধৰ কিছুদিন পিছত। ১৬৭২ চনত তেওঁৰ মৃত্যু হয় আৰু যোৰহাটৰ হোলাংগাপাৰত তেওঁক সমাধিস্থ কৰা হয়। উল্লেখযোগ্য যে আহোম কমাণ্ডাৰ লাচিত বৰফুকনৰ জন্মদিনৰ সন্মানত প্ৰতি বছৰে ২৪ নৱেম্বৰত অসমত লাচিত দিৱস পালন কৰা হয়। লাচিত বৰফুকন অসম আৰু অসমীয়াৰ বাবে এক চিৰসেউজ অধ্যায়। অসমীয়া জাতি জীয়াই থকালৈকে লাচিত বৰফুকনৰ জাতীয়তাবোধ, দেশপ্ৰেম আমাৰ তেজত সদায় প্ৰবাহিত হৈ থাকিব। উল্লেখযোগ্য যে ভাৰতৰ সমগ্ৰ মোগল শাসন কালত লাচিত বৰফুকনৰ বলিষ্ঠ নেতৃত্বই বিশাল আৰু শক্তিশালী মোগল সেনাক পৰাস্ত কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিল।